آسمان آبی

ای خدای پاک و بی انباز و یار

دستگیر و جرم ما را درگذار

یاد ده ما را سخنهای رقیق

کان به رحم آرد تو را ای خوش رفیق

گر خطا گفتیم اصلاحش تو کن

مصلحی تو ای تو سلطان سخن

کیمیا داری که تبدیلش کنی

گر چه جوی خون بود نیلش کنی

این چنین مینا گریها کار توست

اینچنین اکسیرها زاسرار توست

قطره دانش که بخشیدی زپیش

متصل گردان به دریاهای خویش

پیش از کاین خاکها خسفاش کنند

پیش از این کاین بادها نشوش کنند

گرچه چون خسفش کنند تو قادری

تا از ایشان واستانی وآخری

قطره ای کاندر هوا شد یا که ریخت

از خزانه قدرت تو کی گریخت

ما ز حرص و آز خود را سوختیم

این دعا را هم ز تو آموختیم

چون دعامان امر کردی ای اجاب

پس دعای خویش را کن مستجاب