آسمان آبی

حرفهای ما هنوز ناتمام

تا نگاه می کنی وقت رفتن است

باز هم همان حکایت همیشگی

پیش از آنکه با خبر شوی

لحظه عزیمت تو ناگزیر می شود

آه….

 ای دریغ و حسرت همیشگی!

ناگهان چقدر زود ، دیر می شود …

زندگي يك آرزوي دور نيست؛

زندگي يك جست و جوي كور نيست

زيستن در پيله پروانه چيست؟

زندگي كن ؛ زندگي افسانه نيست

گوش كن !

دريا صدايت ميزند؛

هرچه ناپيدا صدايت ميزند

جنگل خاموش ميداند تو را؛

با صدايي سبز ميخواند تو را

زير باران آتشي در جان توست؛

قمري تنها پي دستان توست

پيله پروانه از دنيا جداست؛

زندگي يك مقصد بي انتهاست

هيچ جايي انتهاي راه نيست؛

اين تمامش ماجراي زندگيست.