فرازی از مناجات شعبانیه
(خدایا چشم قلبهای ما را نورانی کن تا با آن نگاه کنند به تو ، اگر نورانی شود چشم قلبمان ،شکافته میشود چشم قلبها و حجابهای که نورانی هستند.)
علم اخلاق و علم عرفان هردو قایل هستند که حجابهای نورانی هستند پس حجابهای ظلمانی هم هستند. حجابهای ظلمانی باید کنار روند تااینکه ابصار منور شود.مثلا دروغ نگفتن، غیبت نکردن. ولی حجابهای نورانی را هرعلم طوری معنی کرده. علم اخلاق مساله اش رفتار است و علم عرفان مساله اش معرفت و شناخت است. یکی علم عرفان را بشناسد، علم اخلاق هم حل میشود به خودی خود و از پایه.
حجابهای ظلمانی در علم اخلاق: در دنیا به دنبال مال و اموال و اضافه کردن آن رفتن است، شهرت ، مقام . اینها به عالم طبیعت مختص اند. به اینها مشغول شدن آدم را مشغول می کندو اطرافش حجاب می شود و هیچ چیز نمیبیند.
حجاب نورانی: یعنی علم یادبگیری برای به زمین زدن خلق، علم یاد بگیری برای شهرت از اینها بالاتر نماز بخوانی برای ریا، نماز شب بخوانی برای عجب(در دل بگویی که همه خوابن من پاشدم نماز شب بخونم و آنها در خواب غفلتند)
ولی علم عرفان میگویید این دو را که شمردی حجاب ظلمانی و نورانی، هر دو اینها ظلمانی هستن.چون در حجاب نورانی هم عمل حبط میشود فقط ماده است ، طبیعت و حرکت است . هیچ است. و هیچ ارزشی ندارد.
عارف میگوید حجاب نورانی یعنی توجه داشته باشی که تمامی مخلوقات تجلیات پرودگار است. و با اینکه می داند اینها از تجلیات پرودگار است باز به اینها ذهن مشغول شود. حجاب وقتی برداشته می شود که حتی اینها که تجلی می دانم از اینها هم روی گردانم. فقط به تو متوجه شوم. منحرف و مایل شوم فقط به تو. اگر حتی به هردو یعنی تجلیات و خدا باهم توجه کنیم باز این حجاب می شود. آن وجودی که من برای او نماز میخوانم، آن برای من ، از همه چیز باید نزدیکتر باشد. اگر آنطور باشد آن نمیگذارد که من به چیز دیگر در نماز توجه کنم. این حالت انقطاع هستش.
علم رسمی سر به سر قیل است و قال* نه از او کیفیتی حاصل نه حال
علم نبود غیر علم عاشقی* مابقی تلبیس ابلیس شقی
خدا ان شاءالله همه ی ما را عاقبت بخیر کند و سعادتمند کند و از فیوضات ماه مبارک رمضان همه ی ما را بهره مند کند و در دعا کردن برای همدیگر به همه ی ما توفیق بدهد انشاءالله.
حرفهای استاد در 23اسفند 1401سه شنبه آخر سال